MBOGO OÙ ES-TU, WAAR BEN JE?
Een inox sculptuur van Els Opsomer, gebaseerd op gedichten over Jette van de Congolese dichter Kasele Laïsi Watuta. Het werk speelt met de verschillende kijkrichtingen die het terrein en de appartementen eromheen bieden. Vanuit de woonblokken is in het uitvergrote handschrift van de kunstenares een vers van de dichter te lezen, in het Nederlands en het Frans. Beneden zijn delen van de sculptuur te gebruiken als zitbank of speeltuig.
Kunstenares Els Opsomer maakte ook een reeks stedelijke landschappen, die ze aanbracht op een woonblok in de Jetse wijk Essegem.
De spanning tussen vervreemding en herkenning in de grootstad, die centraal staat in de gedichten van Kasele, sluit nauw aan bij Opsomers werk. Ze gunde een streng ogend flatgebouw in Jette een blik op de wereld door onder aan de façades grote foto's en gedichten aan te brengen. Zo creëerde ze een trompe l'œil-effect waarmee ze de residenties ‘open' maakte.
werking
In juni 2007 verkenden dichter Kasele Laïsi Watuta en kunstenares Els Opsomer de wijk om inspiratie op te doen voor hun samenwerking. Kasele's gedichten werden door Opsomer verwerkt in een tijdelijk kunstwerk en in een permanente sculptuur: uitvergrote foto's van haar talrijke reizen maken van de blinde muren van een appartementsgebouw vensters op de wereld. Naar aanleiding hiervan kwamen de bewoners van de woonsite samen tijdens een poëziepicknick. Ook werden er poëzieworkshops voor senioren georganiseerd. Op de Jetse jaarmarkt reden poëzietaxi's rond. Intussen ontwierp Els Opsomer 'Mbogo, où es-tu, waar ben je?' dat Kasele's poëzie een vaste plaats in de wijk gaf.
de kunstenaar
Els Opsomer is beeldend kunstenaar en woont en werkt in Brussel en Rufisque, Senegal. Ze is gefascineerd door de complexiteit van de werkelijkheid waarin we leven, een gelaagdheid die het meest voelbaar is in de stedelijke omgeving. Haar kunst, gebaseerd op een voortdurend groeiend archief van stedelijke beelden, is een herinterpretatie van onze geglobaliseerde werkelijkheid, waarin onze persoonlijke integriteit voortdurend wordt blootgelegd en uitgedaagd.
" Bij de ingang van de rustplaats
borrelt van binnen de stem van de stilte op:
‘hier begint het leven’: kruisingen
van hybride klanken, botsingen van schaduwen,
stoffig, glimlachend of verstard, fluisterend of
koppig, die deze waarheid van mijn woud wel lijken te hernemen "
meer info